ခဏတာ ဘေလာစ္႕ေလးအားခြဲခြာျခင္း

ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာစ္႕ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ အခက္အခဲေတြ မအားတဲ႕ၾကားကအခ်ိန္ရေအာင္ယူၿပီး ၀ါသနာအရ ေရးျဖစ္ခဲ႕တာပါ ဘေလာစ္႕ေလးကုိကၽြန္ေတာ္မခြဲခြာခ်င္ပါဘူး အခုဆုိစာေတြေတာင္ ကၽြန္ေတာ္မေရးနုိင္ေတာ႕ပါ မျဖစ္နုိင္တဲ႕ အေျခအေနရ ခဏတာ ကၽြန္ေတာ္ခြဲခြာရမွာပါ။သူငယ္ခ်င္းေတြ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကုိလည္း အရမ္းပဲ ခင္မင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဆီေဗာက္မွာ သူတုိ႕တေတြရဲ႕ ႏူတ္ဆက္စကား အားေပးစကားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ အားေဆးေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ္က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာေၾကာင္႕ စာဆက္မေရးနုိင္ေသးပါ က်န္းမာေရးမေကာင္းေသာေၾကာင္႕ လုိင္းမတက္ျဖစ္ေသာအခါ သူတုိ႕ရဲ႕ႏူတ္ဆက္စကားကုိေတာင္ ျပန္မေျပာနုိင္တာ တစ္ကယ္ကုိ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။အားလုံးေသာ ဘေလာစ္႕ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြ ကၽြန္ေတာ္ကုိ ခြင္႕လႊတ္နားလည္နုိင္မယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းလာတဲ႕အခါ အသစ္ေတြကုိ မ်ားမ်ားေရးၿပီးတင္ေနတဲ႕ အေႄကြးေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ဆပ္ပါ႕မယ္ ဒီေန႕မွ အစ္မေမအိခင္ tag ထားတာေလးကုိ ေတြ႕မိတယ္ အရမ္းေနာက္က်ေနတဲ႕ အတြက္မ tag ျဖစ္ေတာ႕ပါ ဒီကေနပဲ တစ္ခါတည္း အစ္မကုိေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္ အစ္မ ကၽြန္ေတာ္ကုိနားလည္ခြင္႕လႊတ္နို္င္မယ္လုိ႕ ေမွ်ာ္လင္႕ပါတယ္ ။ဘေလာစ္႕ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြ အားလုံးႏွင္႕ စာဖတ္သူအားလုံးက်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ျဖစ္သလုိႀကဳံသလုိစားျခင္း

အစ္မေမအိခင္(လယ္ေ၀း) က လုပ္ခ်လုိက္ျပန္ၿပီ tag ေၾကာက္ပါတယ္ ဆုိတဲ႕သူကုိ tag ခုိင္းေနျပန္ၿပီ ဘာေၾကာင္႕ေၾကာက္ရတယ္ ဆုိတာ ရွင္းျပရမွာလည္းခက္ပါတယ္ ဘယ္လုိမွရွင္းျပလုိ႕မရပါဘူး။

တစ္ခါTag တုိင္းတစ္ခါ အစ္မေမာင္ ကၽြန္ေတာ္(ရင္ခတ္ႏြယ္) မွာ Tag ရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးေတြကုိ ခံစားရပါတယ္ ။ ကုိယ္႕ရဲ႕ အစ္မလုိ လည္းျဖစ္(အစ္မကုိယ္တုိင္ေရးထားတဲ႕ ခင္မင္ေလးစား
မွဴတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မွဳ ရွိတယ္ေလ) အဲ႕ဒီစကားေၾကာင္႕ တက္ရျပန္ၿပီ ေလးလည္းေလးစား ခင္လည္းခင္တဲ႕ အစ္မေရ ျဖစ္သလုိႀကဳံသလုိစားျခင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ Tag ပါၿပီ။
ျဖစ္သလုိ ႀကဳံသလုိစားျခင္းကုိ ကၽြန္ေတာ္ အေရးမွားခဲ႕ရင္ အားလုံးက နားလည္ခြင္႕လႊတ္ေပးမယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ျဖစ္သလုိႀကဳံသလုိစားခဲ႕ရတဲ႕ ဒုကၡကုိ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း

ခံစားဖူးေတာ႕ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္က နဲန႕ေတာ႕ျပင္းထန္တယ္ ဒါေၾကာင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္လုိ႕ tag တဲ႕သူက တက္ေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္႕ စိတ္ညစ္ေစခဲ႕ရင္ အစ္မေမအိခင္ ႏွင္႕ ဒီပုိစ္႕ေလးကုိ

ဖတ္မိတဲ႕ သူေတြ အားလုံးကုိ ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္းပန္းပါတယ္။

ျဖစ္နုိင္ရင္ ဘယ္ေတာ႕မွ ျဖစ္သလုိႀကဳံသလုိမစားခ်င္ပါဘူး အခုလည္းျဖစ္သလုိ ႀကဳံသလုိမစားပါဘူး ။ကၽြန္ေတာ္တုိ႕မိသားစုေလးက ေစ်းသည္မိသားစုေလးပါ မိသားစုအားလုံးဟာ မနက္မိုးမလင္းခင္

ေစ်းထြက္ရပါတယ္ (ေစ်း၀ယ၊္ေစ်းေရာင္းျခင္း)။ညေရာက္မွ မိသားစုေတြ ျပန္ဆုံရပါတယ္ မနက္ခင္းနဲ႕ ေန႕လည္စာေတြကုိ ျဖစ္သလုိ ႀကဳံသလုိ ၀ယ္စားၾကပါတယ္။အိမ္မွာခ်က္စားေပမယ္႕

ေန႕လည္ေနခင္း မိသားစုစုံညီေအာင္ထမင္း မစားရပါဘူး ဆုိင္မွာေနရတဲ႕သူနဲ႕ ေက်ာင္းသြားတဲ႕သူနဲ႕ ႀကဳံတဲ႕သူက အရင္ ျဖစ္သလုိခူးစားသြားၾကပါတယ္။ညစာကုိေတာ႕ အိမ္မွာ ခ်က္စားၾကပါတယ္

ညစာကုိေတာ႕ အေမက ဟင္းေကာင္းေကာင္းေလးတစ္ခြက္ အၿမဲစီစဥ္ေပးပါတယ္ ထမင္း၀ုိင္းမွာ တစ္ခါတစ္ေလ ညီေလးေတြကုိ ခ်စ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ စေနာက္ပါတယ္ ဒါကုိ အေဖကျမင္ေတာ႕

ကၽြန္ေတာ္ကုိ ေျပာပါတယ္ သားႀကီးေရ တုိ႕မိသားစုေလးဟာ ညက်မွ ဆုံၾကရတယ္ ထမင္းလက္ဆုံစားၾကရတယ္ တစ္ေန႕လုံး လွုပ္ရွားရုန္းကန္ၾကရတယ္ တုိ႕ေတြရဲ႕ဘ၀မွာ အနားယူတဲ႕ အခ်ိန္ဟာ

ဒီထမင္းစားခ်ိန္ေလးပဲရွိတယ္ ဒီထမင္းစားခ်ိန္ေလးမွာ ေအးေဆးစားပါ သားႀကီးရယ္ ။ဒီထမင္းစားခ်ိန္ေလးမွ တုိ႕ေတြ ေအးေဆးမစားရရင္ ေအးေဆးမနားရရင္တုိ႕ေတြဘ၀ဟာ

ေတာ္ေတာ္လူျဖစ္ရွႈံးၿပီ။အေဖဆုံးမခဲ႕တဲ႕ စကားဟာ ဒီေန႕ထိကၽြန္ေတာ္ နားထဲမွာစြဲေနပါတယ္။ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္သလုိ ႀကဳံသလုိမစားခ်င္ပါဘူးလုိ႕ေျပာတာပါ။

ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္ကုိတုိင္ ျဖစ္သလုိႀကဳံသလုိစားခဲ႕ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဂ်စ္ကန္ကန္ မဟုတ္မခံ အရြဲ႕တုိက္မူေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ျပဳတ္ပါတယ္ (ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ဂ်စ္ကန္ကန္အရြဲ႕တုိက္မူ

တလြဲမ်ားကုိ ပုိစ္႕အျဖစ္ေရးပါအုံးမည္)အလုပ္ကခ်က္ခ်င္းရွာမရတာေၾကာင္႕ ရွိတာေလးကုိ ထုိင္စားရင္း အိမ္လခေတြ ေပးရင္းနဲ႕ လက္ထဲမွာပုိက္ဆံ ျပတ္သြားပါတယ္ ေငြတစ္က်ပ္ေတာင္

မရွိေတာ႔ပါဘူး ဗိုက္ကလည္းအရမ္းကုိစာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ရာရဲ႕ ေခါင္းရင္းမွာတစ္ခါတစ္ေလ ကၽြန္ေတာ္ပစ္ထားတဲ႕ အေႄကြေစ႕ေလးေတြကုိ လုိက္ရွာပါတယ္

ေလ်ာ္မယ္႕အ၀တ္ေတြေဘာင္းဘီေတြထဲမွာ အေႄကြေစ႕ေလးေတြမ်ား ေတြ႕မလားလုိ႕ လုိက္ရွာတာ အေႄကြေစ႕ ျပားငါးဆယ္ရပါတယ္။ဒါနဲ႕ Maggi ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္ေလး၀ယ္မယ္ဆုိၿပီ 7 eleven

စတုိးဆုိင္ကုိသြားပါတယ္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုပ္က ျပားငါးဆယ္မဟုတ္ပါဘူး ျပားေျခာက္ဆယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဒါနဲ႕အိမ္ကုိျပန္ခဲ႕ရတယ္ စားစာရေတြျမင္ရက္နဲ႕ မစားရေတာ႕

ပုိၿပီးဗုိက္ဆာပါတယ္။အိမ္မွာရွိတဲ႕ေရေလးေသာက္ေပါ႕ ေရေသာက္ေတာ႕ ပုိၿပီးဗုိက္ဆာပါတယ္ မခံမရပ္နုိင္ေအာင္ကုိ ဆာပါတယ္ ၀မ္းမီးေတာက္တဲ႕ ဒုကၡက ေတာ္ေတာ္ဆုိးပါတယ္ ခံစားဖူးမွသိမွာပါ

အိမ္မွာရွိတဲ႕ စကၠဴေတြကုိ ကုိက္စားခ်င္ေလာက္ေအာင္ထိ ဗုိက္ဆာလာပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိပါတယ္ အမ်ားႀကီးကုိရွိပါတယ္ အကူအညီေတာင္းရင္ရနုိင္ပါတယ္ ပုိက္ဆံေခ်းရင္ရနုိင္ပါတယ္။ဒါေပမယ္႕ ကၽြန္ေတာ္မေခ်းငွားခဲ႕ပါဘူး အလုပ္မရွိတဲ႕ အခ်ိန္မွာ

သူတုိ႕ေရွ႕ကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္သြားမရပ္ခဲ႕ပါဘူး အကူအညီလုိခ်င္လုိ႕ လာတဲ႕မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ၾကည္႕တဲ႕အၾကည္႕မ်ုုဳိးေတာင္ ကၽြန္ေတာ္မခံခ်င္ပါဘူး။သူမ်ားကုိသာ ကၽြန္ေတာ္တတ္နုိင္သေလာက္

ကူညီခဲ႕တာပါ ကုိယ္႕အလွည္႕က်ရင္ ေျပာရမွာ ေျပာမထြက္ခဲ႕ပါဘူး။ ညေနေရာက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ညီေလး (ျမစ္ေကာက္) အလုပ္ကျပန္ေရာက္လာမွာ သူယူလာတဲ႕ ထမင္း(ၾကက္ဆီထမင္း)

ဗူးေလးကုိ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ ခြဲစားၾကပါတယ္။ကၽြန္ေတာ္ ႀကဳံတုိင္း ျမစ္ေကာက္ကုိေျပာပါတယ္ မင္းရဲ႕ထမင္းေက်းဇူး ငါ႕အေပၚမွာရွိတယ္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ဒီေက်းဇူးကုိ မေမ႕ပါဘူး

ရင္ထဲမွာအၿမဲရွိပါတယ္ ။မနက္ျဖန္အတြက္ ျမစ္ေကာက္က သူ႕မွာရွိတဲ႕ ေငြငါးက်ပ္ကုိေပးခဲ႕ပါတယ္ သူကဆုိင္မွာ သူေ႒းေကၽြးမွာမုိ႕ ကိစၥမရွိပါဘူး။ညေနၾကေတာ႕ သူယူလာတဲ႕ထမင္းကုိ

ႏွစ္ေယာက္စားလုိ႕ရပါတယ္ ဒီေငြငါးက်ပ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္မ၀င္ခင္ ငါးရက္ေလာက္ကုိ ေန႕လည္စာအျဖစ္ ရေအာင္စားခဲ႕တာပါ ထမင္းတစ္ႀကိမ္စားရင္ ငါးက်ပ္ေလာက္က်ပါတယ္ အိိမ္ေရွ႕က

ကုလားထမင္းဆုိင္မွာ ထမင္းျဖဴေလးေတြ တစ္ဗူးကုိ ၁ က်ပ္ ျပား ၂၀ နဲ႕၀ယ္ၿပီး ဆားမပါဆီမပါေရဆမ္းၿပီ ဒီအတုိင္းစားခဲ႕ရတာပါ ၃ ရက္ေလာက္ေတာ႕ အဲ႕ဒီပုံစံအတုိင္းစားခဲ႕ရတာပါ ထမင္းဆုိင္က

ကုလားေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိမွတ္မိေနပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကုိျမင္တာနဲ႕ ဘာစားမလည္းလုိ႕ေမးေတာင္မေမးေတာ႕ပါဘူး ထမင္းျဖဴဘူးေလးကုိ တန္းၿပီးထုပ္ေပးပါေတာ႕တယ္။

ဒီေလာက္ဆုိ အစ္မေမအိခင္ ေက်နပ္မယ္လုိ႕ထင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ စားေတာ္ကဲႀကီးလည္း ဆားမပါဆီမပါ အဲ႕ဒီလုိ စားခဲ႕ရပါတယ္ အစ္မေရ ဒီေခတ္အျမင္နဲ႕ ၾကည္႕ရင္ က်န္းမာေရးေတာ႕

ညီညြတ္မယ္ထင္တယ္ အဲ႕လုိစားတာ ဟုတ္လားအစ္မေမအိခင္..?
အားလုံးပဲ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ညစ္သြားေစနုိင္တဲ႕ Tag ေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

မေသခင္နဲ႕ပထမဆုံးမ်ား

မေသခင္နဲ႕ပထမဆုံးမ်ား
အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ TAG ကုိေၾကာက္ပါတယ္ တစ္ခါပဲတက္ဖူးပါတယ္ ဘာျဖစ္လုိ႕ေၾကာက္လည္းဆုိတာေတာ႕ မရွင္းျပေတာ႕ပါဘူး အခု ကၽြန္ေတာ္အစ္မ ေမအိခင္(လယ္ေ၀း) က ေမာင္ေလးရင္ခတ္ႏြယ္ နာမည္ကုိယ္တုိင္နဲ႕ TAG ထားေတာ႕ ေနလုိ႕မရေတာ႕ပါဘူး။အစ္မ ေမအိခင္ကုိ ခင္လည္းခင္သလုိ ေလးစားတာေၾကာင္႕ ဒုတိယအႀကိမ္တက္ပါၿပီ။
မေသခင္ ၁၀ ရက္ ဘာလုပ္မလဲ တဲ႕ တစ္ခါမွ မစဥ္းစာမိခဲ႔ပါဘူး ေသခ်င္တဲ႕ အခ်ိန္ေသေပါ႕ အဲ႕လုိပဲ စဥ္းစားထားခဲ႕တာပါ ။အခု အခ်ိန္ ၁၀ ရက္ေတာင္ရေတာ႕ ပထမဆုံး ၁ ရက္ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္မယ္ ၂ ရက္ေျမာက္တဲ႕ ေန႕မွာ မိသားစု အားလုံးနဲ႕ေနမယ္ အေမ႔ေပါင္ေပၚမွာ အရင္လုိေခါင္းအုံးၿပီး အေမ႕မ်က္ႏွာကုိၾကည္႕ၿပီး စကားေတြေျပာမယ္ ။အေဖနဲ႕ေတာ႕ ပြင္႕ပြင္႕လင္းလင္း ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတြကုိမွာခဲ႕မယ္ ။၃ ရက္ေျမာက္ေန႕မွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ လုိ္က္ႏူတ္ဆက္မယ္ သူတုိ႕နဲ႕ လဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္မယ္ စကားေတြေျပာမယ္ သူတုိ႕နဲ႕ ဟာသေတြေျပာမယ္ ။၄ ရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ေခြးေတြ ငါးေတြ ငွက္ေတြကုိ အစာလုိက္ေကၽြးမယ္ သူတုိ႕ေတြကုိ အစာေကၽြးရတာ ၀ါသနာပါတယ္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ၅ ရက္ေျမာက္ေန႕မွာ ခ်စ္သူကုိသြားေတြ႕မယ္ စကားေတြ အမ်ားႀကီးေျပာမယ္ ကၽြန္ေတာ္မရွိလည္း ဘ၀ကုိရဲရဲ ေလ်က္ရဲေအာင္ အားေပးမယ္ ၇ ရက္ေျမာက္တဲ႕ ေန႕အထိသူေဘးနားမွာရွိေနေပးမယ္ သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားမယ္ ေလ်ာက္လည္မယ္ ဓါတ္ပုံေတြ အတူရုိက္မယ္ ကၽြန္ေတာ္ေသမယ္လုိ႕ေတာ႕ ေပးမသိပါခဲ႕ပါဘူး ၿပဳံးၿပဳံးေလး ခ်စ္သူကုိႏူတ္ဆက္ခဲ႕မယ္ ။ ၈ ရက္နဲ႕ ၉ ရက္ေန႕မွာ မိသားစုနဲ႕ အတူျပန္ေနမယ္ ၁၀ရက္ေန႕မနက္မွာ ေရခ်ုဳိး ဘုရားရွိခုိးၿပီး အေဖႏွင္႕အေမ အဖြားကုိ ကန္ေတာ႕ၿပီး ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရးမယ္။ စားခ်င္တဲ႕ဟင္းနဲ႕ထမင္းစားမယ္ ၿပီးရင္ အခန္းထဲကုိ၀င္ လူဆုိတာေသမ်ဳိးပဲလုိ႕ စိတ္ထဲႏွလုံးသြင္းမယ္ သရဏဂုံ တင္ပီး ေကာ္ဖီ ခါးခါးတစ္ခြက္ေသာက္ၿပီး အိပ္ေတာ႕မယ္။
တဆက္တည္း.....

အစ္မေမအိခင္ TAG ထားတဲ႕ ပထမဆုံးေတြကုိ ေျပာျပမယ္.....


ပထမဆုံးလူျဖစ္တာ - ၈.၉.၁၉၇၇ ၾကာသာပေတးေန႕

ပထမဆုံးတက္ခဲ႕တဲ႕ေက်ာင္း- အ.မ.က.(၁)သာေကတ

ပထမဆုံးဆရာ - ဆရာမ ေဒၚသန္းစု (သူငယ္တန္းအတန္းပုိင္ပါ)

ပထမဆုံးသူငယ္ခ်င္း- ေဇာ္မင္းလြင္နဲ႕၀င္းနုိင္ပါ ေဇာ္မင္းလြင္က အခုလုပ္ငန္းရွင္ျဖစ္ေနပါတယ္ ၀င္းနုိင္ကေတာ႕ ဘ၀ပ်က္ၿပီး ေပေတေနတယ္လုိ႕သိရတယ္။

ပထမဆုံးဖတ္မိတဲ႕စာအုပ္-မုိးေသာက္ပန္း ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ႏွစ္သက္ခဲ႕ပါတယ္။

ပထမဆုံးရြတ္တဲ႕ကဗ်ာ- ေရာင္စုံေဘာလုံး ကဗ်ာေလးပါ။အခုထိမွတ္မိေနပါေသးတယ္။

ပထမဆုံးခ်စ္သူ-ရန္ကုန္မွာပါပဲ

ပထမဆုံးအသဲကြဲတာ-၂၀၀၇ (နဲနဲေတာ႕ ခါးသက္တယ္ )

ပထမဆုံးရခဲ႕ေသာဆု-ျမန္မစာ ဆရာဒုိးကုိယ္တုိင္ လက္မွတ္ထုိးေပးခဲ႕တဲ႕ ထန္းတက္သမားဘ၀ စာအုပ္ေလးပါ ခက္ဆစ္အားလုံးမွန္တဲ႕ အတြက္ေပးခဲ႕တဲ႕စာအုပ္ေလးပါ။

ပထမဆုံးဆုိဖူးတဲ႕ သီခ်င္းက - တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕တက္ကရင္း ဆုိခဲ႕တဲ႕သီခ်င္းပါ ေခါင္းစဥ္ေတာ႕ မမွတ္မိေတာ႕ပါဘူး သီခ်င္းစာသားက ..ဒုိ႕ငယ္ငယ္တုန္းက.ေရာင္ေပးစူးေလးေတြနဲ႕ကြယ္..ပုဆုိးကုိစလြယ္သုိင္း...ရြာ၀ုိင္းပတ္လည္..တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ အေပ်ာက္မခံၾကပဲ ..

ပထမဆုံး ေရးခဲ႕ေသာ ရည္းစားစာ-သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ေရးေပးခဲ႕တာပါ လက္ေရးလွလုိ႕ရယ္စာသားလွလွေလးေတြေၾကာင္႕ပါ ကုိယ္ယ္႕အတြက္ တစ္ခါမွမေရး ျဖစ္ခဲ႕ပါဘူး ။

ပထမဆုံးေရးခဲ႕ဖူးတဲ႕ကဗ်ာ -အရင္ကေရးခဲ႕တာမမွတ္မိေတာ႕ပါဘူး ဘေလာစ္႕စေရးတဲ႕အခ်ိန္မွာေရးခဲ႕တဲ႕ ကဗ်ာက ေဆာင္းခုိငွက္သုိ႕အလြမ္း ။

ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတဲ႕အျခားၿမဳိ႕-ေမာ္လၿမဳိင္

ပထမဆုံးေရာက္ဖူးတဲ႕ နုိင္ငံရပ္ျခား-မေလးရွား

ပထမဆုံးထမင္းငတ္တာ-အလုပ္ျပဳတ္တဲ႕ အခ်ိန္ မေလးရွားမွာ သူငယ္ခ်င္း ညီအစ္ကုိေတြရွိေနရက္ႏွင္႕ မာနေၾကာင္႕ ေအာက္က်မခံပဲေနခဲ႕တာေၾကာင္႕ ထမင္းငတ္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ ေဆးလိပ္-ငါးသုံးလုံးပါ 555 စီးကရက္ႏွင္႕ စၿပီးေဆးလိပ္ေသာက္သင္ခဲ႕တာပါ။

ပထမဆံုး ေသာက္ဖူးေသာ အရက္-မႏၲေလး ရမ္

ပထမဆံုး ပစ္ဖူးေသာ ေသနပ္ - ရုိင္ဖယ္ ႏွစ္ဆယ္ေလးေတာင္႕ ပစ္ခဲ႕ဖူးပါတယ္ သင္တန္းတစ္ခုမွာ။

ပထမဆံုး ဘေလာ့ပို႕စ္ - ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ႏွလုံးသားျပတုိက္ထဲက ဂ်စ္ကန္ကန္၀တုတ္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံရိပ္မ်ား။

ပထမဆုံး ၀င္ေငြရွာေသာ အလုပ္ - မူလတန္းေက်ာင္းသား ေလးတန္းေလာက္မွာ စပယ္ပန္းကုံးေလးေတြ လုိက္ေရာင္းဖူးပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိ အစ္မေမအိခင္ ေက်နပ္ေလာက္မယ္လုိ႕ထင္ပါတယ္ ဒါကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ပထမဆုံးေတြပါ ။