ဆူးၾကမ္းလမ္းရဲ႕ ဘ၀ေတာမွာ
ေမာေနတဲ႕ ငါ
ေနာက္ဆံုးခ်ိန္လဲက်လုေတာ႕ဦး
ထမင္းတစ္နပ္ ရွိခဲ႕ရင္
မင္းအတြက္ပါဘဲ ခ်စ္သူ ....။
တြဲလက္ကခိုင္ျမဲ မေလွ်ာ႕ရဲပါနဲ႕
ေမာင္းရင္းမွာ တြဲခို ခြ်ဲႏြဲ႕လိုလည္း
အေမာေတြ ၾကားကငါ
မတားလိုဘူးခ်စ္သူ ....။
ဒါေပမယ္႕ ....
ဘ၀လမ္းရဲ႕ တိုက္ပြဲၾကမ္းေတြမွာ
ဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတဲ႕ တံတိုင္းတစ္ခုအတြက္
ငါ႕ ရဲ႕ေပးဆပ္မႈက
ေခြ်းသိပ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး
အညၾတ မို႕ မဟာေသြး မပါဘူး ခ်စ္သူ ....။
ေနေရာင္မက် ၊ မိုးစက္မယို
အိမ္လို႕ဆိုၾက ရႏိုင္ပါရဲ႕
ထရံကာ ဓနိမိုး က်ဳရိုးျခံတိုင္က
ဘ၀ရဲ႕ ေဟာ္နန္းတစ္ခုပါ ခ်စ္သူ ....။
ေရႊလင္ပန္း ဆိုတာ အခ်င္းေဆးစရာလို႕
ေျပာၾကရင္ ႀသခ်ရေလာက္ရဲ႕
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာက
ေနရာင္ခံေက်ာျပင္နဲ႕ဆူးဒဏ္ရာ ေျခဖ၀ါး
ဘာသားနဲ႕ ထုထု လူသားဆန္ဆန္
တခါတရံေတာ႕ စိတ္ေလွ်ာ႕ခ်င္တယ္ ခ်စ္သူ .... ။
No comments:
Post a Comment