အခန္းနံရံရဲ႕ အရိပ္မဲ႕အေတြးတစ္စ
ဖန္ခြက္နဲ႕ လွမ္းအထုမွာ
ဖန္ကြဲစေတြ မင္းပုံရိပ္မ်ားလား
အခန္းက်ဥ္းလုိ႕ ဒီအတုိင္းပဲေနေပးပါ
ခံစားခ်က္မဲ့ ကေလာင္တန္
ေရးခ်င္ရာေရး စိတ္ဒဏ္ရာအေတြးမွာ
တစ္ညလုံးမလာတဲ့ စားပြဲေပၚကဂ်ဳိကာ
အခုငါ့ေဘးမွာ လာေလွာင္ေနသလုိ
အားလုံးတိတ္ဆိတ္ ခံစားခ်က္ကုိယ္စီနဲ႕
ဆြံအေနတဲ့ သက္မဲ့ေတြၾကား
ငါႀကဳိက္တဲ့ တရုတ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ငါ့အနားမွာ လာျငင္းခုန္ေနတယ္
သူ႕ကုိပဲ အျပစ္တင္ရမလုိလုိ
ငါကုိတုိင္ ဂစ္တာႀကဳိးၿပန္တပ္၇မလုိနဲ့
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လြင့္စင္သြားခဲ့တယ္
မင္းနဲ႕သာ မေတြ႕ၿဖစ္ခဲ့၇င္
ကဗ်ာဟာ အခုလုိက်ဳိးပဲ့ေနမွာမဟုတ္ဘူး
မီးညွိထားတဲ့ စီးကရက္လည္း
ငါ့နမ္းရွုိက္တာ ေစာင့္ေနဖုိ႕မလုိေတာ့ဘူး
မင္းေၾကာင့္ ကဗ်ာၿဖစ္တာမဟုတ္ေပမယ့္
ကဗ်ာကုိက်ဳိးေစခဲ့တာ မင္းေၾကာင့္။ ။
No comments:
Post a Comment